බොල් පිණි අහුරු වැටෙන
පාළු නුග ගස පාමුල
සුළගෙන් විසිල මැලවුන පත්
සර සර හඬින් සොලවා
සීත මැදියම් රැයක
නීල වර්ණ දුමාරයක්ව
පුස් බැඳුණ සොහොන් කොතින්
නැඟිට අහසේ සරමි…
කලකට පෙර අතැර ගිය
නෑ සියන් හිත මිතුරන්
සිහින අතරට පිවිස
දොඩමළු වෙමි..තතු විචාලමි
ඔවුන්ගේ මතකයන් තුල
මා පිලිබඳ රැදුනු
මතකයන් අවදි කරවා
අතීතේ මැලවුන සුවඳ පොද
යන්තමින් හෝ විඳිමි…
නින්දෙන් අවදිව දිනක
ඔබේ දහවල ගෙවන විට
අකුණු සැරයක් සේ විටෙක
මා පිලිබඳ මතකය
මනස හරහා ඇඳී යානම්
එයින් දැනගන් සබඳ
පෙරදින සිහින සමයක
ඔබ හා මා එකට
එක තැනක මුණ ගැසුනු වග…
No comments:
Post a Comment